Zwilazkowiec Alliancer, February 15, 1967

              &£hsffl6mffl£$t§
AZY GUY
ln cio nr7prt
uto "? T" &££
uj u- -r
ir wozy o iałvU--" "f- -
będą eaau u-T-roKu
pij "„:„ mioay "fw"- -
nZL płaszczyku Na gło-Si- ał
mały ciemny kape- -
i czerwonym ptasim
u: czarne buciki ze
IXm naskie spodnie i sko-IS- a
teczkę na papiery pod
Eja Zapukał do drzwi wej Hch domu
'Arbuz poderwai się iyina
pina pizame narzuca na
nfunrzYC
3-P-an
Wojciech Arbuz do--
trafiłem uzien uuui
wołał przybyły
TtXi-- tn ia iestem proszę
r _ : _ nl włłlrt_
ospoaarz me um uuuuc-izłowiek- a
rn łn rhnruie nan? —
jjtałgosc
_ i No nie nic mi nie jest
tundry wróciłem dosyć poz-łrnbnc- ra
ower tajm Dziea
do szkoły zona na
i- -i „ilrtr 11 Hnmii nif
feTmęc spi się dobrze i dłu
giem aeentem od in--
m od ubezpieczeń — rzekł
My cziowieK usiam ux
esJe i wyłożył na stół plik
dchś papierów
-- Acna oa insiury — puw-- ł
za nim gospodarz i je--
Irześnie rozejrzał się po
Soju — ja tu właściwie nie
pi niczego ao ztunsiuiuwur
I Dom nie mój meble nie
h warte kupiliśmy je w
Kiii Zbawienia kosztowno- -
adnvch nie mamy jestes--
jnofli w tym kraju ot tyle
jami żyjemy a na to pew--
hnsmry nie ma
Stop ot to! — agent
niósł reke — tu się pan
bo mvii Właśnie w tym
ju im człowiek biedniejszy
wicicj iiiaiui iiiuoi jju- -
ac
-- Co pan mówi? W starym
ju zwykłemu człowiekowi
tarczyło ubezpieczenie od
ia L włamania o innych
rei nie sryszaiem s - Wcale sie panu nie dzi- -
wielu 'izybyszow' myśli
gobnieakpan Tu jednaj
iinawej sam się yan uiyju fekona ' ' '
-- A dlaczego panie biedny
foiek musi mleć te insiu- -
Dlaczego? Powiedzmy
rzechodząc ulicą potrącił
jakiegoś ważnego gościa
przykład sportowca który
dl i złamał sobie prawą
ci Kariera jego już skon- -
a dalej grac nie może
on miał ta nogę zainsiu- -
tną dajmy — 'na sto ty-- y
Insiura wypłaci mu nie- -
[uze w całości a pana po
zą do sądu 1 będzie pan
końca życia te sto tysięcy
spiacai i co pan wtedy
ii kto pana obroni Za--
st dla swych dzieci będzie
pracował dla jego niszitry
Ja panie iestem ostroż- -
szczególnie tutaj w obcym
'ju i pa ulicy nikogo po-- ui nie oęcię - Wcale o to pana nie no--
zam ale niech pan nie za-mn- a
że wszystko może się
nyc przez przypadek O!
n panu druei nrzvkłnH
itesmy mężczyznami bądź--'
między sobą szczerzy o
ralerską przygodę nie tru-°- -
Poszło się z cudzą żoną
? złapał na gorącym uczyn-- i
co panie awantura skan- -
sąd 1 tu insiura może pa- - węczje Nasz przedsta-wi
spróbuje załatwić spra
ny ui-n-u z mężem a jak n'e da zastani nana w sn Re Pokryje wszelkie koszta
Rnawet potomka utrzyma do
"uicuiosci uoore co ?
Eeee CZV7hv i tntin
my bjły?
co pan myśli chce
wi umowę podpisze--
Nie drniri nnnin nin o- - ru"ii tiiw Vu- y - nlKOEO na lllinv nnnttnhfił
"%ch żon zaczepiać nie
w zamiaru tivU "„1:U„' Uiii° e
-- Drogi panie Wojciechu
R??dek wszelkich możliwych
"iytuwjcn przygód tu
SUkKi kraj że można O- - s nie musi pan tego
ŁRłKraimemaii iria:lpe_an_żcbvvoinnvimc norhwv---- _
— cuuie pan " naszej roz-f- y będzie za późno
K°l zebrał plik papierów ze
Wg tylko czystą kartkę
Eto! iM sie domyśleć co Kłrnf"- - G0SC POCZCStO
r: Jak duża rodzinę ma
rokn7Mpi1 Patrząc
~~ Piecinrn rlnont i i
H-lf-ał1?
1
ma najstarsze?
?it rEzy sn ma cAn- -
IITyT Hm Danio to1„s„i odważni i spóimny
ŁTfelw war Zastanówmy
CCi wl aaa pytii- -
niem: co by się stało z pana
rodziną gdyby pana nagle za- brakło gdyby pan umarł?
— Dlaczego umarł? Jestem
jeszcze nie tak stary zdrowy jak ryba dobrze się czuję!
— Jesteśmy mężczyznami
nie bójmy się rzeczywistości
Tak umarł Przecież wszystko
może się zdarzyć Wypadek
przy pracy kraksa samocho-dowa
na drodze nagła choro-ba
epidemia rewolucja woj-na
no jest tysiące możliwo-ści:
ludzie młodzi silni naele
odchodzą z tego świata Czy
jeden z tych wypadków nie
może się przydarzyć i panu?
Napewno się pan nigdy nad
tym nie zastanawiał teraz
więc pomyślmy
— Co prawda to prawda
wszystko może się człowieko-wi
v przydarzyć — po chwili
potwierdził Arbuz
— A widzi pan tu się zga-dzamy
Idźmy teraz dalej
Pan umarł — to załatwione
dla nieboszczyka już wszystko
jedno ale nie dla jego rodzi-ny
Ciało trzeba pochować
prawda?
Wojciech Arbuz sposępniał
tylko kiwnięciem głowy
przytaknął
- Czy żona ma pieniądze
w zapasie na pogrzeb?
— Skąd takie rzeczy o ży- ciu się myśli a nie o pogrze--
Die
— O widzi pan mężczyzna
po to ma głowę ażeby myśleć
i naprzód wszystko przewi-dzieć
Idźmy teraz dalej: ile
kosztuje skromny pogrzeb?
trumna ksiądz ubranie i ope-racja
upiększająca w domu
pogrzebowym przyjęcie dla
gości miejsce na cmentarzu
Pan' jest człowiekiem i musi
być pochowany jak człowiek
by żonie i dzieciom-pozostał- o jakieś miłe wspomnienie A
na to potrzeba co najmniej
dwóch tysięcy dolarów
(
1— Ja absolutnie fsię nie
or' i—entAujęja wiiem i dlt atei go mó-wię
panu Zapiszmy to teraz
Na czystej kartce papieru
agenf napisał słowo "pogrzeb"
kreśeczka dwa tysiące
ti— To pogrzeb mamy załat:
kohiec kłopotów ijakie pozo-slkn- ą rodzinie'' Zapewne ma
pan jakiś'niewielki dług
''— Nie' "nic absolutnie żad:
Hych 'długów nie mam
' — Panie Wojciechu prze
cież nie umiera pan w tej
chwili Za nim to nastąpi mo-że
pan dług jeszcze 'zrobić
Może weźmie pan dom na
spłaty może żonie spodobają
się ładne meble teraz jest w
modzie telewizja kolorowa
no lodówka pralka samo
chód przecież żonie pan nie
odmówi a bez pieniędzy wszy
stko pan dostanie Kreayi
jest otwarty w każdym skle-pie
Ja myślę że tak do ty-siąca
dolarów to odważyłby
się pan pożyczyć co? Mam ra-cję?
- Mozę i taK
- Proszę dobrze czytam
pańskie myśli znam się tro-chę
na ludziach Dopiszmy
więc do tamtych dwóch ten
jeden tysiąc mamy trzy Idź-my
teraz dalej Pan jest głów
nym żywicielem roaziny zona
i dzieci muszą jeść muszą
mieszkać muszą mieć ubra-nie
dzieci trzeba dopilnować
wychować ria porządnych lu
dzi A kto ma im to wszyiKo
dać gdy pana zabraknie kto?
Chyba nie chciał by pan żeby
wyrzucono je na bruk żeby
po ulicach chodziły obdarte i
głodne Już dzisiaj pan im
musi to wszystko zapewnić!
— Dobrze dobrze drogi
przyjacielu to się tak ładnie
mówi ale skąd ja mam wziąć
na to wszystko pieniądze
bank obrabować czy co wszy-stko
co z żoną zarobimy idzie
na codzienne potrzeby nie
robimy żadnych oszczędności
— To właśnie tylko iiisitira
może panu pomóc
— A ile taka insiura będzie
kosztować?
— O kosztach nie mówmy
o tym później Róbmy dalej
nasz rachunek Żonę pozo--J
stawmy na boku jeżeli zosta'
wi pan dzieciom pod dostat-kiem
ona się przy nich jakoś
wyżywi i okryje będzie mia-ła
czas dzieci doglądam Ile-l- at
ma najstarszy synuś? Czter-naście
mówił pan Za nim u-końc- zy
wyższe studia będzie
miał co najmniej dwadzieścia
trzy skromnie licząc tysiąc
dolarów rocznie otrzymamy
sumę dziewięciu tysięcy dola-rów
które będą potrzebne na
jego utrzymanie Dodajmy je
do kosztów pogrzebu i dłu-gu
Najmłodszy ile ma dzisiaj
lat?
W ten sposób agent abliczył
koszty utrzymania pozosta-łvch'dziec- i-dodał
do tego jesz-cze
ekstra pewną sumę na wy-padek
ewentualnej „choroby
na wykształcenie otrzymał
sumę około stu tysięcy dola-rów-
-
— To iest cyfra — rzekł — -
ktćfa'iako""-dobryojciec- :i 2:22
-
WACŁAW JHUEKSKI
jej rodzinie To jest suma na
którą powinien się pan --ubezpieczyć
Arbuz nie powiedział ani
słowa Agent wpatrywał się
w jego twarz po chwili ciąg-nął
dalej swoje wywody:
— Sto tysięcy to jest nasza
właściwa cyfra jest tu jednak
pewne "ale" Gdyby pan za- mienił się w nieboszczyka dziś
albo jutro nie miał by pan z
insiura kłopotu ale jeżeli po-żyje
pan jeszcze rok czy dwa
może byłoby panu za ciężko
opłacać tak wysokie ubezpie-czenie
Nie zarabia pan aż tak
wiele Dlatego proponował
bym sumę niższą Dwadzieścia
pięć tysięcy powinno rodzime
wystarczyć na najpilniejsze
potrzeby w ciągu kilku lat po
pana śmierci Zgadza się pan
ze mną?
Wojciech Arbuz spochmur- - niał Nic nie odpowiedział
wstał do stołu i wyszedł do
kuchni Agent uśmiechnął się
do sieoie czuł ze ma go juz
w garści a patrząc na powra-cającego
z kuchni był pewny
swego sukcesu
Gospodarz niósł w jednym
ręku butelkę wódki i dwa kie
liszki a w drugim pieniądze
Agent prędziutko wyciągnął z
teczki nowy formularz polisy
ubezpieczeniowej Wojciech w
milczeniu postawił kieliszki
na stole nalał wódki i rzekł:
—Wypijmy panie!
Gdy wypili Wojciech zaczął
swój wywód:
— Przyznam się panu że
choć czuję się bardzo zdrowy
to jednak ostatnio nawiedzają
mnie jakieś niespokojne my-śli
Szczególnie w nocy cza-sem
po robocie długo nie mo-gę
zasnąć a jak zasnę to śni
mi się nie wiadomo co ot i
Polska placówka artystyczna wToronto
'iii i 11
Tlftir-łniti- n vjauiva unilviniynutiniil lmllniriijf
Schneider i ceramik Romana
Schneidera w Pollock Gallery
otwarta od piątego do "Csiem- -
nastego lutego nąsuwadzis
po 'blisko dwudziestu już (la-tach
vemigra'ćji kilka ogól-nych
uwagTpozwala na zro-bienie
bilansu naszych zysków
i strat polonijnych (ktbre—
jeśli spojrzeć na nie' pod ką-tem
społecznym — przedsta-wiają
się chybaw najczarniej
szych kolorach Tysiąclecie
miało nas związać ideologicz-nie
poderwać do wspólnego
czynu miało być miarą nasze-go
patriotyzmu i naszej ofiar-ności
niestety wzięte w ręce
partaczy społecznych stało
się pokątną ośmieszającą Po-lonię
rozgrywką Zamiast
słów [patriotycznych posypa-ły
się wymysły zamiast ofiar-ności
— pogróżki Małoduszni
"działacze" nic mogli pogodzić
się z prawdą iż nie nadają się
na organizatorów imprez mi-lenijnych
'choć przecie dali
się poznać urządzając pocho-dy
zebrania wieczorynki i ro-cznice
Gdyby jednak pamię-tali
że w skład kultury pol-skiej
wchodzi nasza historia
muzyka nasza sztuka i litera-tura
słowo pisane na równi
z pieśnią gdyby nie ulegli
magii dolara i wydzielili ze
zbieranego Funduszu Milenij-nego
pokaźną sumę na repre-zentację
i propagandę polsko-ści
dzieci nasze nic byłyby
dziś tak zmęczone i przeciętny
Kanadyjczyk wiedziałby o nas
i o naszej kulturze więcej
Trzeba powiedzieć że u
progu drugiego Tysiąclecia
stoimy wobec kompletnego
chaosu i rozbicia organizacyj-nego
Nie pomogą tu nadawa
ne nominacje i odznaczenia
laurki i przekazywane ciepłą
rączką funkcje i prezesury
Całe szczęście że nieliczna
grupa artystów polskich w To-ronto
nie poszła na lep społe-czników
Ci co to zrobili prze-stali
być artystami dziś nie
widać ich ani w pismach ani
w galeriach Na chlubne wy-różnienie
jako placówka nie
tylko artystyczna ale i jiplsko-śc- i
zasłużyli wśród Polonii
państwo Schneiderowie pani
Mary jako artystka-malark- a
pan Roman zaś za osiągnięcia
i zebrane nagrody w cerami-ce
I gdyby istniały jakieś mi-lenijne
medale dom państwa
Schneiderów zasługuje na
pierwszy z nich
Artysta rozwijając się i po-głębiając
swoją sztukę zapo-mina
często o pierwiastku z
którego sztuka jego zrodziła
się o zapleczu i dziedzictwie
kulturalnym czasami uniwer-saliźuj- e
się i wystarcza mu
sam fakt że jest artystą W
twórczości państwa Schneide-rów
polskość zyskuje nie
przez artystyczne elementy
gdy te — jak u każdego arty-sty
— zalezą często od impul-su
ale dzięki wewnętrznej ich
zwartości i sile psychicznej
dzięki świadomości źe sztuka
ich ma immanentne związki z
poUkOiCia
dzisiaj miałem jakiś koszmar-ny
sen treści nie mogę sobie
przypomnieć ale wTażenie
pozostało paskudne Może rze-czywiście
ma pan rację śmierć czeka na mnie gdzieś
za rogiem
— Broń Boże niech pan tak
absolutnie nie myśli!
— Nie pan tak mi to do-kładnie
wyłożył jakby pan już
z kostuchą na mój temat roz-mawiał
Pan wie i ja wiem
że ona czeka na mnie
— Absurd! Gdybym wie-dział
na pewno że pan wkrót-ce
umrze nigdy bym tu nie
przyszedł Jaki to byłby dla
mnie interes dać komuś dwa-dzieścia
pięć tysięcy dolarów
za darmo!
— Ja wierzę po rozmowie
z panem że wszystko może mi
się przydarzyć i dlatego chcę
się ubezpieczyć
— Słusznie! słusznie pan
rozumuje zgadzam się z pa-nem
absolutnie w stu pro
centach! — wołał ucieszony
agent był rozpromieniony
Wojciech był ponury ani
śladu uśmiechu na jego twa-rzy
Ponownie nalał kieliszki
wypili zapalili
Mam pisać' — zapytał
agent trzymając ołówek na
papierze
— lak — rzekł Wojciech
— tylko nie na wypadek
śmierci chciałbym mieć insiu-r-ę
taką o jakiej pan mówił na
początku taką kawalerską
— Nie rozumiem pan żar-tuje
chwila zbyt poważna!
— Nie panie ja nie żartu-ję
Myślę sobie tak: jeżeli ja
umrę to moja żona i dzieci
dadzą sobie radę napewno
nie zginą żyją wśród dobrych
ludzi o nich nie muszę się te-raz
martwić Skoro już wiem
że nie wiele mi już życia po-zostało
chciałbym się zaba-wić
pohulać tak na sto dwa
by o wszystkim zapomnieć
ko jeden' aspekt 'zamiłolvah
artystycznych Mary Schnei
der — akwarele Kilka miesię: J
cy temu widzieliśmy jej:prace i1 9ejne przed tcm „jeczczeo d
skonały cykl rysunkpw zabyt
był 'tylko jeden rysunek— ?&
raczej jego odbitką' Jitografl-cznaM- — przedstawiająca stary
ratusz 'miejski w całej swojej
architektonicznej ' doskonało-ści
oskrzydlony z jednej stro-ny
nowoczesną muszlą nowe-go
'riiagistratu Rysunek moc--
ny zwarty a do tego na czasie
gdyż jak wiemy losy starego
ratusza są już chyba przesą-dzone
i zostaną wkrótce po
nim jak po wielu zabytkach
torontońskich tylko gruzy
Pierwsza odbitka rysunku do-skonale
oprawiona przez właś-ciciela
Galerii została wręczo-na
Majorowi miasta Ceremo-nię
tę zorganizował Pollock
bohaterką jej była Mary
Schneider
Sztuka jak kobieta musi
mieć swoją "twarzową" suk-nię
Jest nią rama światło
ściana Na ciemnych ścianach
galerii Pollocka gdzie nie
zawsze olejne obrazy dobrze
się prezentują delikatne jas-ne
akwarele pokazały w całej
pełni talent i rzemiosło arty-styczne
ich autorki Mary
Schneider jest urodzoną ak-warelist- ką czuła na kolor i
głębię umie wydobyć z wod-nej
farby jej naturalną deli-katność
i żywiołową sytość O-brą- zy
są czyste przeźroczyste
głębokie Przedmiot ujęty no-wocześnie
nie zatraca jednak
swojej funkcjonalności jak to
Się zdarza azis u wieiu aswa-relistó- w
których ponosi ab-strakcyjna
spekulacja lub fan-tazja
Mary widzi zawsze
przedmiot lub malowaną sce-nę
i nawet w najbardziej od-realnionych
obrazach widzimy
słońce cień drzewa czy re
fleks wody 1 — co Jest włas- -
Stanisław Jerzy Lec
Myśli nieuczesane
Tylko bardzo wielcy mogą
pozwolić przeciwnikom podnicŁC
głowę
♦
Wielka jcsl siła nicości nic
jej nie można zrobić
Niektórzy nigdy nie wypusz-czają
steru z reki może się
przecież przydać w innej łodzi
Wielu nosiło krzyż Jeszcze
więcej — siebie na nim
Własna śmierć nas fascynuje
wstrzymujemy oddech — jak
się zdaje — nieco za dhigo
I ordery o siebie rozmaicie
dzwonią t
Podejrzewam że niektórzy
władcy odrąbaliby poddanym
ręce gdyby nie potrzebowali
ich Ichoćby dla_ oklasków
Jedni powiesi w cagrode życ I
iplg%2 u EoHpcką to tylPA j& = S'€Sg
— Baw się pan ze swoją
żoną piękna kobieta widzia-łem
ją na bankiecie!
—Z żoną wykluczone gdy-bym
jej powiedział choć ko- chanie pohulamy trochę bo
już mi nie wiele życia pozo--
{stało co ona zrobi rozbeczy
się uutiianie aianu serca 1 umrze wcześniej ode mnie
Mam tutaj sąsiadkę fajna ko- bieta podoba się każdemu od
pierwszego wejrzenia z nią
będę mógł się zabawić tak jak
ja to rozumiem do nieprzy-tomności
mężatka
Agent był wytrącony z rów-nowagi
przebierał palcami po
stole kręcił ołówkiem papie-rosa
wypalonego w połowie
wyrzucił wziął drugiego
— Jak pan wierzy że
wkrótce śmierć przyjdzie to
co się pan boi jej męża Na
tamtym świecie nic panu nie
zrobi zresztą tam insiura pa-nu
też nie pomoże
— Sam pan mówił że męż-czyzna
musi wszystko przewi-dzieć
naprzód — rzekł Arbuz
— a nuż obaj się mylimy nie
umrę tak prędko a narozra-biam
z tą mężatką co wtedy
będzie ha powiedz pan kto
mnie wyratuje? Pisz pan tu-taj
są pieniądze połowę dam
panu na insiurę a za drugą
połowę idę hulać!
— Przecież ja żartowałem z
tą kawalerską insiura!
— A ja nie żartuję pisz
pan!
Arbuz pięścią twardą jak
żelazo rąbnął w stół aż szkło
zabrzęczało Wściekłość uda-na
czy prawdziwa trudno od-gadnąć
pojawiła się na jego
twarzy
Umowy nie podpisali O-próż-nili
tylko cała trzydziesto
dwu ancową butelkę brendy
Krcjzi gaj Krcjzi gaj —
powtarzał agent niezdarnie
wsiadając do samochodu —
Chroń mnie panie Boże przed
takimi wariatami
Wacław Iwaniuk
j
rfic cechą {prawdziwego arty
sty — słońce na jej akwareli
grzeje ajwodajnablera życlali
- - '''Roman ''Schneider ' pokazał
tylko11 drobną' 'część 'swego dtf
róbkul1 Warto jednak"zobaczyć
jego ceramikęa'rJrzede wszy-stkim
dobrze 'się przyjrzeć i
zapamiętać' kaczora i kaczkę'
jak również bardzo ciekawego
iw formie pawia Nie czuję się
na' siłach mówić o artyzmie i
osiągnięciach Romana Schnei-dera!
Często otrzymywane na
grody 1 wyróżnienia na wy-stawach
i konkursach najle-piej
chyba świadczą o jego do-robku
i skali osiągnięć
DANUTA IRENA BIEŃKOWSKA
af0£oytfcł
Znany nowojorski dom wy-dawniczy
Simon i Schuster
wydał potężną rozmiarami
(jak wynikałoby z ceny —
$1750) antologię prozy współ-czesnej
pod tyt "The World
of Modern Fiction" Znalazło
się w niej opowiadanie Tadeu-sza
Borowskiego i krótka
przypowieść Sławomira Mroż-ka
Granville Hicks krytyk
"Saturday Review" pisze o
opowiadaniu Borowskiego:
"jest to najbardziej wstrząsa-jąca
opowieść w całym toniie
nie czytałem dotąd czegoś
lównie przejmującego"
We Włoszecli ukazało się
nowe wydanie "Quo Vadis" i ' W pustyni i w puszczy" Sien-kiewicza
Oba utwory wydano
w jednym tomie w serii lau-reatów
Nobla Autorem ob-szernego
wstępu jest znany
włoski polonista Giovanni Ma-yer
Karta tytułowa tomu za-wiera
informację że pierwsze
włoskie wydanie "Quo Vadis"
ukazało się w Neapolu w 1899
roku (trzy lata po polskim)
a "W pustyni i w puszczy"
wyszło w Mediolanie w roku
1917 (w 5 lat po wydaniu pol-skim)
W Paryżu przygotowy-wane
jest wznowione wydanie
listów Balzaka do pani Hań-ski- ej Zawierać ono będzie li
sty z roku 1848 i inne pomi
nięte w poprzednich edy
cjach
Z najwyższym uznaniem
spotkała się we Francji wy- dana przez "Czytelnika" An-tologia
poezji francuskiej" Je-rzego
I Lisowskiego Alaln Bos- -
quet pisze w- - "Combat : " żadna z antologii poezji
francuskiej będących obec
nie do dyspozycji czytelników
nie jest prawdziwie zadawala-jąca
To czego tak bardzo nam
brak przychodzi do nas z
Polski () Jakimżc paradok-sem
jest 1 znalezienie w Polsce
naszej najlepszej antologii
średnowiccza 1 renesansu": W
paryskich księgarniach ukaza
ła się ' książka 1 Iwaszkiewicza 1 o
CnnnnHin UliMKMn1 (iafIaIii
przez 'Gallimardaj w serii
"Leurs figures" w tłumacze-niu
Jerzego Lisowskiego' Re-scnzent'"- La Crobc" pisze źe
iest tó najlepsza książka p
Szopenie jaka wydana została
dotychczas' we Francji
Pod tytułem "Les enfers —'
Domaine Polonais" Andrzej
Banach wydał w awangardo-wym
wydawnictwie paryskim
Jcan-Jacque- s Pauverta uroczą
książkę poświęconą elemen-tom
erotycznym' w sztuce pol-skiej
— w malarstwie grafi-ce
rzeźbie ilustracji książko- -
Dolarowe wyspy
Gdy po raz nie wicpi który otrząsasz płaszcz ze
śniegu i wytrzepujesz buty kiedy Toronto jest szare
i złe i nawet kaloryfery nie mogą cię pocieszyć — myśl
twoja ucieka w kraje dobre i ciepłe na wyspy karaib-skie
Tylko tam (ala bije o brzeg i złoci się ląd w słońcu
tylko tam nad szklanką rumu człowiek zapomina o
sobie o codziennych zgryzotach o duchowych odci-skach
o tym że już nie ma osiemnastu lat Wyspy
karaibskie — popłyniesz łodzią żaglową Jak sennie
szumi fala jakie senne jest morze palmy szumią nad
brzegami może śnią o daktylach długim owocowaniu
i o wieczornym słońcu I jest tylko morze i sen
1 Woda jest taka ciepła Murzynki są młode i smagłe
ich ciała złocą się w słońcu rozkosz drzemie w cieniu
palm Więc już zapominasz o duchowych odciskach
sztucznej szczęce i oku o tym że już nic masz osiem-nastu
lat Za złotego dolara będziesz miał Murzynkę co
wieczór i butelkę rumu a po śniadaniu kąpiel w cieniu
palm Dolary wszystko zastąpią dolary wszystko ci
kupią młodość zdrowie urodę i osicmiuiścic łat
Czy to rriorze tak śpiewa o dolarach czy to fala
tak bije o brzeg? Daj dolara daj za dolara szczęście
czapka-niewidk- a jakaś gwiazda zapłonęła i zgasła Nikt
by nie uwierzył że w innym zimnym świecie w banku
odliczasz centy że cię nachodzą ludzie że każdemu z
uśmiechem mówisz "Ycs sir thank you sir is that all?"
Na wyspach karaibskich jesteś jak basza — sam
Tam się czas nie liczy (liczą się dolary) tam ci się
wydaje że kupiłeś na własność świat Chodzisz po tych
wyspach jak po właswm ogrodzie Palmy rodzą dak-tyle
Murzynki rodzą dzieci na plaży mnóstwo małych
czarnych ciał A ty jesteś ponad nimi na dolarowym
wzgórzu gdzie cię nic siennie czas
Na wyspach karaibskich na plaży u wodospadu
m statku w roku 50 w roku 60 w roku 70 Jesteśmy
coraz starsi lecz wyspy są wciąż młode Mniemy w pal-cach
dolary i rzucamy je w piasek ale piasek je wchło-nie
złoty cierpliwy piasek Mamy swoje odciski i zgry-zoty
duchowe jesteśmy coraz brzydsi jesteśmy coraz
skąpsi coraz więcej chcemy życia za jednego dolara
Płowieją w słońcu nasze kapelusze przepalają się myśli
przepalamy się sami na popiół Czy widzisz tę nić
pajęczą tę drobną garstkę popiołu — to marzenia
mych młodych lat Utopiłem je w rumie Murzynki mi
śpiewały masowały mi plecy i śpiewały do snu Teraz
został mi rum Utopię myśli w rumie na dolarowej
wyspie Patrz jak rum bije falą o brzeg I brzeg mu
odpowiada za każdego dolara "Thank you sir"
Na wyspach karaibskich na dolarowych wyspach
zapomnij o kłopotach sztucznym zębie i oku Popły-niemy
w morze szukać złotych syren Pójdziemy sobie
brzegiem szukać złotych ptaków Pogrążymy się w sen
szukać złotych myśli o morzu i młodości Kiedy się palą
ognie kiedy orkiestra gra kiedy każda kobieta jest do
wzięcia każda butelka rumu czeka na amatora i już
sic'mają spełnić sny — nagle złoty czar pryska Jesteś
10'bańku toszatrJ strzepiiesz z butów śnieg Pot'em- - prrr6rder:VrfićrJt'joU€r--- '
wej filmie i w sztuce 'naiw-nej
Książkę zdobi szereg sta-rannie
dobranych reproduk-cji
Jest to pierwsza tego ro-dzaju
praca dotycząca wyłą-cznie
Polski i jej wkładu w je-den
z głównych nurtów tema-tycznych
sztuki światowej"
Jedna z firm wydawniczych
Niemiec Zachodnich przygoto-wuje
tanią serię przekładów
pisarzy polskich w nakładach
10-tysięczny- ch Ukazać się
mają "Medaliony" Zofii Nał-kowskiej
"Wózek" Janusza
Krasińskiego "Zapis" Marka
Nowakowskiego "Opowiada-nia"
i "Dramaty" Tadeusza
Różewicza
Szwedzki laureat Nobla
Artur Lundkvist zamieścił na
łamach szwedzkiego dzienni-ka
"Dagens Nyhetcr" obszer-ny
artykuł "Wśród polskich
twórców" Przedstawia on w
nim sylwetki twórcze Iwasz-kiewicza
Międzyrzeckiego
Różewicza Rudnickiego i Bo-cheńskiego
"Pamiętnik antybohalera"
Kornela Filipowicza ukazał
się w przekładzie rosyjskim
Przełożono również "Karierę
Nikodema Dyzmy" Mostowi-cza
W numerze 8 miesięcznika
"Woprosy Litieratury" ukaza-ły
sie wspomnienia J Andrze
jewskiego z okresu pisania
Popiołu 1 diamentu' Miesię
cznik "Inostrannaja Liticratu- -
ra" zamieścił recenzję W
Krasnokutskicgo o rosyjskim
przekładzie "Pokolenia" Cze- -
szki
Ukazało się ukraińskie wy--dan- ie
powieści Iwaszkiewicza
"Sława i chwała"
Nakładem wydawnictwa
"Mlada Fronta" ukazała się
w Pradze powieść Włodzimie-rza
Odojewsklćgo "Wyspa o-calen- ia"
"Idzie skacząc"po' górach"
Andrzejewskiego wyszło - wj
przekładzie słowackim w Bra-tysławie'
W bułgarskiej 'Polityce"
ukazała 'się recenzja' z '"Brani
raju" i -- '"Idzie skacząc po gó
rach' Anarzeiewskicgot(}vy-chodzą'ćevW'Sotiiczasopisti- ó
"Nafodnaultua'ZamIclcl]
ło"obszc'rńa JteccnzJc i wyda?
nej ostathlOjW Bułgarii! książ!
klK Brandysa "Listy 'do pani
Z" Autor' recenzji podkreślił
wysokie walory' literackie u- -
tworu
' '
TEATR
Wrocławski "Teatr 13 rzę- dów" występował na jesieni
wlBclgii dając wLićgc cztery
przedstawienia "Księcia Nie-złomnego"
Calderona w Insce-nizacji
Jerzego Grotowskiego
Przedstawienia były przezna-czone
głównie dla środowiska
teatralnego i były podstawą
do dyskusji nad metodą sce-nograficzną
l reżyserska sto-sowaną'
przez ten teatr 1'rasa
belgijska zamieściła entuzja-styczne
recenzje uznając wy-stępy
za wydarzenie roku
Grotowski i czołowy aktor zes-połu
Ryszard Cieślak wygło-sili
ponadto 6zercg wykładów
i prowadzili seminaria z pro-fesorami
i studentami Institut
Supćrieur National des Spćc-lacle- s
w Brukseli Ponadto
Grotowski prowadził przez
dwa tygodnie wykłady i zaję-cia
praktyczne na seminarium
krajów Europy północnej w
llolslcbro w Danii co zostało
omówione w obszernym arty-kule
Joergena Letha w duń-skim
dzienniku "Politiken"
Teatr Narodowy z Warsza-wy
reprezentował Polskę na
międzynarodowym" festiwalu
teatralnym we Florencji (paź-dzicrnik-listopad- a)
Wystawio-no
Witkiewicza "Kurkę wod-ną"
i "Jana Karola Macieja
'Wścieklicę" Przy okazji zor-ganizowano
wystawę poświę-coną
twórczości Witkiewicza
Po Duesseldorfic (prapre-miera
niemiecka) Saarbrue-cke- n
Monachium i Berlinie
zachodnim "Tango" Mrożka
wystawił teatr Kammcrspiel
we Frankfurcie nad Menem
Diiżym wydarzeniem w ży-ciu
teatralnym Helsinek było
wystawienie przez fiński
Teatr Narodowy "Moralności
pani Dulskicj" Zapolskiej
Wykonawcami byli najlepsi
aktorzy fińscy i sztuka spot-kała
się z przychylnym przy-jęciem
publiczności
Teatr w Akwizgranie wysta-wił
jednoaktówkę Zbigniewa
Herberta1 "Drugi pokój" Sztu-ka
ta była nadawana przed
dwoma laty jako słuchowisko
przez radiostację w Kolonii
W tcatrzemłejskim im Ty-la
w Pilznie odbyła się pre-miera
Mikołaja Reja "Żywot
Józefa" Sztukę zapowiadają
i inne teatry czeskie i
W czeskim ośrodku- - górni-czym
W'Kladn!evtcatr Jarosla-va- '
Pruchy wystawił "Śluby
Panieńskie" Frediy Nowość
stanowiło wprowadzenie par-tii
śpiewanych' według muzyki
Jaromira Vomaczka-Dzienni- k czeski "Rude prawo" zamie- -
mMtmasi
" --T2 :
li
Jadwiga Jurkszus-Tomasiewsk- a
szechnego w Pradze Polscy
artyści zaprezentowali "Ko-lumbów"
Bratncgo i "Don
Juana" Moliera
Podczas tegorocznego świa-towego
kongresu esperanty-stó-w
w Budapeszcie teatr jed-nego
aktora "Rapsod" z Bia-łegostoku
wystąpił ze sztuką Romana Brandstaettera
"śmierć na wybrzeżu Artemi-dy"
Przekładu sztuki na espe-ranc- kl
dokon?S Lech Piotrow-ski
Spektakl którego wyko-nawczynią
była Karina Was-kiewi- cz spotkał sięz-gorący- m przyjęciem uczestników kon-gresu
MUZYKA
Radio zachodnio-nicmicckl- c nadało w swoim programie
"Pasję według świętego Łu-kasza"
Krzysztofa Penderec-kiego
Dyrygował Henryk
Czyż udział -- wzięli Wybitni
polscy soliści: Stefania Woy-towic- z
Andrzej Hiolski i Ber-nard
Ładysz
W cyklu koncertów uMuzy-k- a
naszych czasów" zorganizo-wanych
w Kolonii przez1 radio
zachodnionlcmicckfe wykona--i
no "Postludium 1 i 2" Witol-da
Lutosławskiego
Październikowe "Dnimuzy'
ki" w Kassel rozpoczęły się
koncertem współczesnej mu-zyki
polskiej 'Wykonano' u-tw- ory Tadeusza Bairda Wło-dzimierza
Kotońskiego i Zbig-niewa
Rudzińskiego '
W ramach festiwalu JfSc-- i
maines Musicalcs Intcrnatlo-nalc- s
de Parls 1066" poświę-conemu
muzyce współczesnej
wystąpił krakowski zespół
MW2 kierowany przez piani-stę
Adama Kaczyńskiego
Wykonano kompozycje awan-gardowe
Serockiego Schaef
fera 1 Innych ' ''
W sali BccthovenaHv Wic-- " tłnlti nrltitr) 'oe tnrł#fi1( nilnrlAt
pianistki polskiej) EWy? Maśla - MM
C7ynskiej ' v"MiJiminiMwjłf
i' Duże1 zainteresowanie w( moskiewskim środowisku mu-zycznym
'
1 Wzbudził!?' koncert
bymfonicznKlfftlźlałemllpoljrf
sklclr muzyko wjM skrzypaczH 1
ki„ Wandy Wiłkomirskiej i dy'
rygbnla Jlćnryka] CzyżaCzyż "
Marla Rejmęr iSoUstkaFII-- i
harmonii " Wars'żawskIcjjta(o- -
trzymała 'srebrn mcdaLlna
XIII Międzynarodowym iFestlji
walu v śpiewaczym 'wi-ThIuzI- c Udział wzięło ponad 50łśplc-- l
waków z"wlelu 'krajóWiiBwa?
Synowiec młodziutka planls-'-tka- 1
'otrzymała' piątą] nagrodęj
na" Międzynarodowym Kon- -
kursie Pianistycznym' Imj LI- -
szła lBartoka w Budapeszcie
Konkurs ten jest uważany-z- a
jeden z najtrudniejszych w tej
klasie konkurencji międzyna-- %
rodowych Ciekawostką Ijjcstj
fakt ze Ewa Synowlcc'Oopa-- j
dła w polskich eliminacjach!
i na konkurs wyjechała pry-watnie
19-lct- nl skrzypek Kon-stanty
Kulka z Gdańska 'zdo-był
I nagrodę najMlędzynaro-dowy- m
Konkursie Muzycznym
w Monachium 1
PLASTYKA "' '
We wrześniu wystawiono w
Sztokholmie ponad 100 obra-zów
NJkifora
Danuta Lcszczyiska-Kluz- a i
Stanisław Wojtowicz wzięli
udział w międzynarodowej
wystawie malarstwa grafiki 1
rzeźby zorganiszowanej w Slo-ve- n Gradce (Jugosławia) w
500-Ieci- e Istnienia ' miasta
W Pradze odbyła się wysta- -
wa malarstwa' Trzcźby współ-czesnych
polskich artystów z
Gdańska J Krakowa
W rzymskim Teatro Valle
otwarto wystawę1 obejmującą
działalność malarską I sceno-graficzną
Józefa Szajny Jestt
to piąta Indywidualna wysta-wa
zagraniczna tego artysty
W odpowiedzi na apel
UNESCO o udzielenie mię-dzynarodowej
pomocy wVra-- j
towaniu zagrożonych zabyt-ków
Florencji I WcnccjiPol-sk- a
zgłosiła udział czterech
ckspcrtów"w dziedzinie kon- -'
serwacji zabytków' '
Irena Stawińska otrzymała
nagrodę honorową — medal I
puchar miasta Rzymu — za
kompozycję malarską
stanie Warszawskie Kon--
kurs był zorganizowanyprzezj
włoski związek bojownikówo
wolność wWIII Międzynaro-dowym
Konkursie Ceramiki
w Gusido Tadino we Włoszech!
zloty medal za panneau deko-racyjne
otrzymali K Honisz!
i B Książek Na wystawie ilu-'- i
stracji w Brnie pierwszą na-- ?
grodę za okładki ! obwoluty
otrzymał Jan MłodożcnlecLW
Ducsscldorfie Józef Wilkoń z
Warszawy dostał nagrodę za"
najlepszą szatę graficzną
książki 'dla młodzieży wydanej '
w roku 1963 av Niemieckiej c
Republiccl Federalnej "s-- ~ '
Muzeum Narodowe wWar-- '
szawie wypożyczyło nadłuż- - 4
szy czas 5 obrazów do' Galerii
Dresdenskiej Są to płótna Ja--
W
m
mmm
mm
mm
fil rłtl :+ei
m
% ilłTWV1i m Af-ita-ib- -i u'1 ™ww ilł'y+uvt°uia''"1j sfctM[!f£:si?il ścił artykuł poświecony vjy- - fiiaego Jozeta'-ChettT?orfsK1e- -j stepórrz&toHr&trd# t'}mWimmA %jpsi "trt ' _ rąr-=£-5'--'
_ m j
ii
m
JffiM
1lTiil4lT~