Zwilazkowiec Alliancer, May 16, 1959

              Jjslaw Maria Saliński
(ITRO 0 SIÓDMEJ
Copyright by AJliance Press
lir I
__ 4rinn w mipsiap nn urn
lirpczki coś z Bertka przewiało
I"1' _ ':„„io Wola "Wioń iaV
Ewą a wucw -- "f '- -V- j- -" t do snu maleństwo — Bo czas
Ktra i spojrzała prosto i odważnie
bre KoDiece olv tiu-- i i —
' j_:„ iićmiorlinoła sir pinł
i inU iircrnln7iiiapvrh Jn- -
3 po tych starych spokojnych o- -
r3Z pierwszy wtedy: cień Bertka
nimi Ewą i ciotką I jeszcze je- -
Itoraz
Polish
a zaczęła wteay sioumy roczcK
a na dziecko mnę UKiaane ro--
i fln rintTr"7vń łalr rnłcorlnlo
jwój wiek że zaśmiewały się cza- -
jej kruszyny ludzkiej W miarę
w miarę czuła w miarę uparta
to w głowie cioci Feli która na- -
ej macierzyńskości Całe życie sy--
! ardllldlClll uiu ulewna iriuoui-- 1
1 4nn łniorV7l!!ało titL-iłłi-n aranwi ic wnn™iuiu """'"
j potem kukułczą Tiną I było z
l_- - ilnhiniYiii aninłmiri 7 Jrcii
L wieczora Ewa siedziała w daw--
ioloju Bertka jak kiedyś nie- -
„ nH_l_ i „!-„- _ ne dawno — uji jyai la lunciami
iwl śledziła wichrowate kołowa- -
czjglów nad jabłonką Bodaj że
me mysiaia w iej cnwni o ueriKu
a si? mysicc zawsze jau najrza- -
najkrócej) Siedziała tak sobie
imając po ciężkim i męczącym
Dzień byl przykry gdyż miała kil- -
zbouych nieprzyjemności w "woje- -
rie gdzie pracowała jako maszy- -
Rada że dzień kończy się naresz- -
cdzila w spokoju pierzaste obłoki
rodcm chłonąc pogodę i ciszę me- -
lijnego zmierzchu W szklanej ci- -
chac było wyraźnie wrzawę dzie- -
zabawy za drzewami a bliżej glo- -
i ciotki rozmawiających na we-Gaworzy- ły
nie podejrzewając
I] obecności Ewy
I Zosia ma — srebrzył się głosik
liigladało jakby liczyła na palusz- -
I--1 Krysia ma I Mania ma I na-lelre- k
ma chociaż rzadko A Anul- -
1 nawet dwóch jeden pojechał a
Ipnjjechał Bardzo dobry ten dru- -
is Czekoladę Anulce kupuje
larek Hłasko
autorskie zastrzeżone oy --4
pn — krzyknął — Nic chcę
c chcę nikogo widzieć Zio- -
i czego ode mnie żądaliście a teraz
M spokój — Stał chwilę niemy
!'g a w następnej chwili rzucił
pd Franciszkiem na kolana — fn — szepnął — Wiem jeszcze
picm wszystko i mogę byc pozy- -
] "iwu tu my&ją — wszyscy wazy
t'7)scy Wlaraiicnw w każda myśl
N) uczjiick w każdy zakamarek
P nawet w taki edzic rodzą sic mv- -
l-th-c
Ale to nienrawda — krzyk
nie ma mvśli'ułochvch Można
pic Ijlmkoyślteaćk wjackalemvNticecotrzcehbcaemiyn- -
li Dosyć już bvlo myśli z kló- -
ic mc wynikało Teraz trzeba zwy- -
— Pocałował "Franciszka zasli
j3" wargami w rękę — Zwycięży- -
iH&nął — wtargniemy nawot w
' ClUPich snów Ini mntfn ijwniknnć
Mcjc sprawy Trzeba zwyclę- -
--M7K- nąl z piekielną siłą za- -
swoje li upić palce na ramieniu
iszka — To teraz będzie naszym '" a icraz śpiewaj
'wai piskliwie patrząc na Frań- -
'cmiaiymi oczami:
fiój !o jest vasz oslntiii"
Uamiona drżalv mu konwtil-'t- y
Przeciekały prżcz palce kló-0on- ił starcza' twarz Wveladał
IC Jego siwa głowa trzęsła się ża- -
"erwonej cienkiej szyi rran--
aedział Zdrclwiak- - i nńl Tr7u1nm- -
Przerażenia Ktoś szarpnął go za
''Th Pat! ill) M'Virl7io nnwln- -
I 'obiela — Pmn ił iw
I 'ai sic w milr7pniii £ mc nie wiedział
— rzrkla na
go po swojemu Na- -
nie chce powiedzieć jak to
ima ' LU iyiko przyjdzie ru
3 Kir
strasznc ataki — Zbliżyła „? — Pan naprawdę nie
°n jest
ahał _:- -
1C tylko nn nmrin!-- ! Frań
Proszę mu nigdy o
16
— Mamusia też ci czekoladę kupuje
— zauważyła ciocia Fela
— A Anulce i mamusia i tatuś Ona mtatausdiwaie Wczsezkyoslcaydymnaająraza jOa! IniZe iuta ma
— Bo mówię ci że pojechał
— To dlaczego nie przyjeżdża? Anul-k- i tatuś też pojechał a potem przyjechał cAhajłakPrzznyójwechpaoćjecwhcaałle toniedrjeusgti tprurzdynjeo-
Trzeba tylko mieć walizkę
— Czasem trudno Tino Twój tatuś
jest bardzo daleko
— Za
— Nie Dalej Za morzem Wiesz co
to jest morze?
— Wiem morze to woda To dlacze-go
nie przyjedzie łódką?
— Bo nic ma pieniędzy na łódkę
— Aha A może gdzie pożyczyć?
— Pewnie teraz nie może Ale kie-dyś
pożyczy i przyjedzie
— A kiedy? Bo ja chcę prędko Wszy-stkie
dziewczynki mają już tatusiów a
ja nie
— Teraz jeszcze nic Jak będziesz do-rosła
— A kiedy ja będę dorosła?
Ewa słuchała Wszystko zamarło w
niej w przerażającym okrutnym skurczu
Rozstąpiło się oto na chwilę kamienne
dno bezlitosnej martwej samotności i ze
straszliwego rozdarcia tego dna wionęło
mroźnym podmuchem rozpaczy Słucha-ła
dziecinnego świergotu Tiny i cierpli-wych
odpowiedzi ciotki zachłyśnięta
miażdżącą rozpaczą Tak na codzień na
tygodnie miesiące i lala nic myślała o
Bertku Czasem tylko musnął ją jego
nieważki cień czasem' w nocy obudziła
się z dzikim płaczem (w dziennie płaka-ła
nigdy czasem w nocy tylko i we śnie)
czasem za serce chwytał niezrozumiały
sifchy skuicz Bywało że skurcz ten
trwa dłużej jak naprzykład kiedyś gdy
oświadczył się jej pewien miły szlachet-ny
i dobry człowiek i na propozycję aby
została jego żoną odpowiedziała "nie"
Widmo Bertka schwyciło ją wtedy za
serce i w śmiertelnym chwycie tych
szponów powiedziała — "Nie nic będę
pańską żoną panie Stanisławie Nic umia
labym pana kochać a kłamać nie chcę"
Więc tak na codzień na miesiące i
lata — nic o Bertku Nic tym łatwiej i
lżej że wielką w tym pomocą była ciot-ka
Też nigdy nic Jako o człowieku H§KSiS W
CMENTARZE
- łłi ncn t(IStI n__aŁ
23 i
1
Swszelkie}prawa ss3i:opyr£igni iwoSnuuugm rj$t
was
Nic
dla
£ał
'aresztowany
JJfauchiwali
wie-Z- 8
sT„Wszvscy- - sLSffifiuiInać
województwem?
nie
rzekła
On przecież i tak nic rozumie —
Tym lepiej dla niego Dobranoc
t
XVI
Wchodził już na schody kamienicy
kiedy ktoś zawołaj za nim:
— Hej obywatelu Kowalski!
Przystanął Był to stróż wymizerowa-l- y
człeczyna w granatowej postrzępio-nej
kurtce Stali w milczeniu i spoglądali
na siebie: obrzękfa gęba stróża zdradza-ła
wstydliwe zakłopotanie O kilka kla-tek
schodowych wyżej jacyś dwaj męż-czyźni
nieśli coś dużego hałasowali i je-G- n
stale krzyczał na drugiego: "Stefan
bokiem"
— O co chodzi? — zapytał Franci
szek 1 nie otrzymawszy odpowiedzi po-wtórzył:
— O co chodzi obywatelu go-spodarzu
kolonii?
Stróż patrył jeszcze przez chwilę psi-mi
ocwnia potem zawrócił na pięcie i
wszedł' do dyżurki Franciszek wzruszył
ramionami i" począł wchodzić na górę
Zdziwił się: mimo późnej dość godziny
przed wszystkimi niemal drzwiami stali
mieszkańcy kamienicy: kobiety w szlaf-rokach
mężczyźni w opadających spod
niach jacyś staruszkowie studenci za-wieruszył
się nawet skądś pijany żoł-nierz
wszyscy szeptali i gestykulowali
gorączkowo a ich rozbiegane oc7y 7dra-dzai- y
najwyższe podniecenie kiedy jed-nak
Franciszek przechodził szepty milkły
i ludzie usuwali się w cień Na którymś
półpiętrze jakiś starszy pan gorączkował
się nie mogąc otworzyć okna szarpał
bezsilnie mosiężną klamkę powtarzając
ze złością: "Młodzi młodzi" "Skąd ci
ludzie -- - mvślal sennie Franciszek —
Skąd tylu ludzi w tym domu?" Miiał ich
ciągle rozpychał się łokciami mieszkał
wysoko i szedł bardzo wolno: był zmę
czony tak zmęczony że słodkawy zapach
gazu poczuł dopiero w ciemnym koryta-rzu
prowadzącym do jego drzwi do wy-walonych
siła krzywo wiszących na jed
nym zawiasie drzwi z których wychodził
człowiek w gumowym fartuchu z maską
na twarzy
Elżbieta leżała na boku skurczona i
„iniotfi ioi-n- i rlziwnie iak postrzelony
ŁVllll'rt" „"- - "- -- '
ptak Żyły obu rąk miała otwarte w
'" — - - - — --""-
" "'— V"— - „ 4u V? ::
"IWlAIKflWIEC" '"AJ fJV-v-)
który nigdy nie istniał który tylko przy-śnił
się i rozwiał o świcie gdy otworzy-ły
powieki Tak właśnie Bertek żył w
ich samotnym domu — nic istniejący
nigdy
I nagle zaistniał! Słyszy na własne
uszy jak ciotka rozmawia o nim z jego
córką Mówi o nim — "twój tatuś" Mó-wi
o nim — "daleko" Mówi — przy-jedzie"
Zerwała się jak przeszyta prądem
Niebacznie zawadziła łokciem o stojący
na parapecie wazon z kwiatami Runął
z łoskotem na podłogę
— Olaboga! — krzyknęła ciotka z
werandy — Co się tam dzieje?
— To ja ciociu — zawołała przez
okno — Przewróciłam wazon Nic
wielkiego
Trzęsącymi się rękami zebrała roz-rzucone
po podłodze kwiaty włożyła je
z powrotem do wazonu Do okna przy-drepta- ła
od werandy Tina wspinała się
na paluszki aby zajrzeć co się stało
— "Nic Tincczko — uśmiechała się sa-mymi
wargami Ewa — nic się nie sta-ło
Widzisz: kwiatki spadły ale już je
pozbierałam I wszystko w porządku có-ruchno
Od werandy szła i ciocia Fela Tina
obejrzała się na nią i przypomniała
sobie:
— A wiesz mamusiu? Ciocia mówi
że mój tatuś przyjedzie Naprawdę! I ja
też będę miała tatusia
— Będziesz będziesz — odpowie-działa
nic panując nad sobą Chciała
już odejść od okna w głąb pokoju gdy
spotkała wzrok ciotki Jak wtedy przy
rozmowie o imienni dziewczynki —
spokojny mądry wszechwiedzący
— Ewciu — powiedziała obojętnie
— szykuj kolację Tinie czas spać
— Dobrze ciociu Już idę
Odwróciła się od okna i poszła do
kuchni Wiedziała że to nic koniec roz-mowy
o tatusiu Tiny
Nie koniec rozmowy Z tym prze-świadczeniem
zajęła się przygotowaniem
kolacji kąpaniem Tiny Krzątała się po
gospodarstwie czekając na rozmowę z
ciotką Po zachodzie słońca — ponieważ
był to ostatni piątek miesiąca — ciotka
zasiadła do swojej kabały podobnej do
dziesiątków innych Nic nowego ani
rewelacyjnego jak zwykle od lat
Ewa asystowała przy tym tradycyjnym
obrzędzie puszczając mimo uszu trady-cyjne
mruczenia i półsłówka ciotki
Znów jakieś drobne kłopoty domowe
mała choroba ("U Tiny coś z gardłem
nie w porządku — pomyślała) niespo-dzianki
pieniężne strata która się wy-równa
nieoczekiwany gość przybytek
w gospodarstwie ("Wielka mi sztuka!
Po prostu wylęgną się wszystkie kaczę-ta!")
Jedna pauza była nieco dłuższa i
nieco bardziej milcząca Ciotka pochy-liła
głowę nisko nad zawiłym układem
-'-J-Ub
dwóch miejscach poniżej łokcia i powy-żej
przegubu Lekarz kończył pakować
swoje przybory dwaj pielęgniarze stali
obok trzymając maski w opuszczonych
rękach Krew już zastygła i zesztywniała:
wiatr wpadał przez wybitą szybę i targał
firanką Lekarz spojrzał na Franciszka i
rzekł:
— Jakieś dwie godziny temu
Kiwnął głową Pewnym krokiem zbli
'ył się do stołu wziął kopertę i rozerwał
ją 'Wybacz — napisała — ale to naj-rozsądniejsze
co mogłam uczynić Wyrzu-cono
ciebie z partii — i Mikołaj odszedł
z domu Mikołaj odszedł z domu — i
mnie wyrzucono ze studiów gdyż nic ma
sensu aby studiowały' dzieci ludzi któ-rych
usuwa partia Rozeszłam się z Ro-manem
dlatego że on sam złożył samo-krytykę
iż żył z córką takiego człowieka
jak ty Nic chcę aby ten łańcuszek do-szedł
do mojego dziecka a już za późno
aby się go pozbyć w inny sposób Pienią-dze
są w kredensie Praczka przyjdzie
we wtorek Zegnaj"
Lekarz zapytał:
— Pojedzie pan z nami do kostnicy?
— Do kostnicy? — ze zdziwieniem
powtórzy! Franciszek — Nie
— Co mogę dla pana zrobić? Może
jakieś środki uspakajające?
— Och — rzekł z rozdrażnieniem —
niechże pan da spokój — Podszedł do
łóżka i' patrzy] na sztywną twarz Elżbie-ty:
łóżko stało blisko otwaitego okna
wiatr unosił firankę i wtedy w mlecz-nych
źrenicach Elżbely migotał czerwony
blask — Skąd len blask — mruknął
Franciszek Zwrócił się do lekarza: —
Pan jest pewny?
— Niech się pan postara za=mć —
'iowiedzial lekarz — Jutro będzie pan
musiał załatwić formalności
— Oczywiście
Jeden z pielęgniarzy rzekł:
— Musieliśmy wybić szybę — i mach-nął
tnymaną w ręku maską A drugi do-dał:
— Naprzeciwko jest szklarz Ja lam
mieszkam Zapisać panu adres?
— Dziękuję — rzekł Franciszek —
Będę pamiętał Naprzeciwko?
— Tak
Wyszli ucinając się pod ciężarem:
lekarz uśmiechnął się głupkowato i także
wyszedł: jeszcze przez chwilę słyszał ich
kroki na schodach i -- pomruk ludzkich
głosów: potem przeciąg zatrzasnął nie-domknięte
przez nich drzwi Podniósł
kołnierz palta 1 podszedł do okna znów
wtargnął wiatr unosząc firankę i wtedy
Franciszek zrozumiał skąd pochodził czer
wony blask w oczach Elżbiety Neon pło-nął
zwycięsko i pewnie wstawiopn już
nawet brakującą literę na brudnym
bezgwiezdnym niebie oonad ciebną ma
sa wilgotnego miasta drżały olbrzymie i
fu
łf- - " 1 J--
JJ ?"_ 'l li i f "li vw rA I'KIW 1 IXT f--
£ K
?' s mM
£?iw ii#" §H$f:
V-- --& T&& ć 5
"1''5 4 V K'
h- -
V 1 V: ' c
„- - ysj ►
kart i wpatrywała się z bliska w hiero-glify
figur a w pewnej chwili oparła
się czołem ą kant stołu na tak długo
że Ewa sądziła iż starowina zdrzemnęła
się po prostu Takie drzemki napadały
teraz ciocię Felę coraz częściej nawet
w dzień — "To tak się
do śmierci" — żartowała potem po prze-budzeniu
A może i teraz zdrzemnęła się przy
tej swojej kabale? Po długiej bardzo
długiej pauzie ocknęła się jednak zgar-nęła
karty zdmuchnęła świece i ziew-nęła
— To wszystko Chodźmy spać Ew-ciu
Pościelone?
— Tak ciociu Dobranoc
Wyszła do swego pokoju (kiedyś
Bertkowego) który zajmowała teraz z
Tiną Mała oddychała cicho w najgłęb-szym
śnie śliczna i ciepła Musnęła war-gami
czoło dziecka przeżegnała je na
ncc opatuliła "kołderką Rozebrała się
szybko i położyła się do łóżka Miała
zwyczaj czytania do poduszki lecz dziś
czytanie nie szło zgasiła więc świecę i
patrzyła w bielejący w mroku sufit cze-kając
na sen Gdzieś bardzo głęboko na
samym dnie gryzł robak: niedokończona
rozmowa o Bertku Wiedziała że niedo-kończona
Nie omyliła się: skrzypnęły drzwi
Ciotka! W nocnej koszuli do pięt podob-na
była do kariatydy która zeszła z gra-nitowego
postumentu i ruszyła w nocną
tajemniczą wędrówkę Zbliżyła się wol-no
do łóżka Ewy i przysiadła na kra-wędzi
— Nic śpisz?
— Nie ciociu
Wielką gorącą dłoń położyła na czo-le
siostrzenicy
— Słuchaj co ci powiem Ty go jesz-cze
w życiu spotkasz Za morzem Ale
Wyglądało jak gdyby z wielkim tru-dem
zaczerpnęła tchu
— Ale Ewo powiem ci: strzeż się!
Pogłaskała w zadumie rękę Ewy
Wstała i tym samym ciężkim powolnym
krokiem ożyłej kariatydy odpłynęła w
mrok ku drzwiom i za próg
Byłaby może i zapytała ciotki — co
to znaczy "za morzem" i "strzeż się"
ale Ale Bogiem i prawdą nie miała
już tak zaufania do ka-balarst- w
ciotki Z tych zapowiedzi piąt-kowych
sprawdzała się dajmy na to po-łowa
a i drugą połowę można było tłu-maczyć
sobie dwojako I teraz właśnie
Czekała na coś konkretnego na jakieś
ludzkie słowa pociechy czy nadziei na
coś czego można było uczepić się i o
czymś myśleć a tu — "za morzem"!
Gdzie Rzym gdzie Krym? Kielce i —
"za morzem"! Czy mógł istnieć jakiś
inny świat poza ścianami lego domku
na przedmieściu ogródkiem pokojem
maszynistek w urzędzie wojewódzkim
kieleckimi ulicami kinem "Polonia"
sklepikiem Suchodolskiej
litery tym razem odczytał je starannie
od początku do końca jak rzecz widzia-ną
po laz pierwszy i nic poznaną dotych-czas
przez nikogo
XVII
Długo nic nadchodziła wiosna tego
roku chłody i deszcze dręczyły miasto
i fakt że święto pierwszego maja wy-padło
w pierwszy wesoły i ciepły dzień
stał się czymś' dodatkowo radosnym oraz
uroczystym — powoływali się na lo spra-wozdawcy
radiowi i prasowi Już od ra-na
ulice zapełnione były ludźmi — oży-wionymi
i odświętnie ubranymi na wiel-kich
placach formowały się pochody i
tysięcy gigantofonów
huczały dziarskie marsze i masowe pieś-ni
w barwnym tłumie pawimi kolorami
migotały regionalne stroje czarne kity
na górniczych czapkach marynarskie
kołnierze i fantazyjne stroje hutników
którzy za kolorowym szkłem masek kryli
swe rozradowane twarze Wiatr łopotał
v transparenty i girlandy a słońce zdą-żyło
już zaróżowić twarze stojących od
rana ludzi — był to doprawdy piękny
dzień Wreszcie — o godzinie dwunastej
którą uroczyście wydzwoniły zegary mia-sta
— pochód ruszył
Zapijaczony człowieczek w lichym u-bran- ku stał na brzegu zatłoczonego chod-nika
Wpatrywał się z natężeniem w ma-szerujących
dziarsko ludzi i półgłosem
odczytywał transparenty "W odpowiedzi
na atomy — budujemy nowe domy"
"Człowiek — nasze najwyższe dobro"
"Klasa robotnicza — hegemonem naro-du"
itd Zapijaczony człowieczek zacierał
ręce i śmiał się cichutko lecz radośnie
wspinał sę na palce wsadzał głowę pod
pachę ludziom stojącym przed nim ?
kiedy w tłumie maszerujących zobaczył
grupę Pracowników zakładów ssmorho
dowych "Lepsze jutro" — począł klaskać
tak silnie że wzbudził powszechne uzna-nia
i sympatię Istotnie grupa pracowni
ków "Lepszego jutra" prezentowała się
imponująco nieśli olbrzymi model samo
chodu jednakowo ubrani w granatowe
kombinezony a jeden z
prowadził nawet na smyczy wspaniałego
airdelterriera piękny pirs miał zawiąza-ną
na łebku czerwoną kokardkę i kunsz-townie
wykonany kaganiec na rasowym
pyszczku Człowieczek ogarnięty euforią
klaskał tak mocno i z takim "zapałem
że w pewnym momencie zachwiał się ze
zmęczenia zatoczył i wpadł na jakiegoś
człowieka stojącego z tyłu: człowiek ten
spokojnie lecz stanowczo przywrócił ko-lanem
poprzednie miejsce zapijaczo-nemu
(Dokończenie w n-ny- m wydaniu)
W n-rr- e 41 zaczynamy druk temacyjnej
powieści szpiegowskiej Piotra Guzy pł
"NASTĘPNY ODCHODZI 2225"
-- Ł- -- - ri:ęmMmmmśmm
winni?' 1
przyzwyczajam
stuprocentowego
zainstalowanych
manifestujących
WYKWALIFIKOWANY
KRAWIEC Z EUROPY
A B BERESNEVICIUS
1299 Dundai Sł W Toronto
(blisko Dotercourt Rd)
Duzy wybór modnych angiel-skich
męskich i damskich
materiałów na ubrania! palta
Robota gwarantowana naj-lepsz- a
w Toronto
Mówimy wszystkimi językami
europejskimi
i p
Starokrajowa
Apteka
p p Medwidskich
"Sanitas Pharmacy''
Wysyłka lekarstw do Polsk
204 Bałhurst Sł
(koło Quecn) Tel
Toronto
EM 3-37- 46
E-- 4
BIURO SPRAW IMICRACYJNYCH
w jrabla w farhouy sposób uszclklc
dokumenty potrzebno do sprownrim-nl- a krcwnjcli I narzeczonych z Pol-ski
na stały pobt Itib z wltą Wy- rabia pełnomocnictwa potrzebne do 7ilatu lania spraw maJqtkouych w Polsce Sprowadza metryki z Polski
I ZSSR Sprzedaje bilety okrętowe
I samolotowe Wjsla pod RwamncJn
wszelkie paczki lekarstwa 1 pienią-dze
do Polski I Rosji Informacje
I katalosl bezpłatnie
VATRA OVERSEAS SERVICE
& TRAVEL ASSISTANCE
277 Sclkirk Ave( Wlnnlpeg 4 Mart
29 E4
iiiiiMiiiiiimimiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
POZBĄDŹ SIĘ
Siwego
wlosu
a będziesz młodszy
o latał
RET0NE
bardzo znany środek
medycyny nada Two
lr IłHTl'
jemu włosowi kolor pierwotny
i piękny
Bez użycia farb I utleniania
Dzisiaj przyślij zamówienie wraz
z $250 na adres:
ANCHOR DISTRIBUTORS
PO Box 1083 Station "C"
Toronto Ont
Obecnie do nabycia w
"MIDTOWN DRUGS"
52 Ouccn SI W (róg Palinerstnn Avc)
Toronto Onł — Tel EM I7J00
oraz we wszystkich nptekicli
Tyslacc podziękowań — Gwarantowany
zwrot plcnledy w razie niezadowolenia
Proszę pisać o bezpłatne Infoimncje w
sprawie "Rclonc na siwe włosy"
I K 4 iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiii
Popierajcie firmy które się
ogłaszają w "Związkowcu"
Lunsky
WA 1-3-
924 5b
OKULIŚCI
i % %
S BROGOWSKI 0 D
Badanie ociu dorosłych I diltcl
Sporządzanie recept1
Dopasowywanie okularów
420 RoncesYillet Ave
(bUsko Howard Park)
Tel gabinet LE 1-42-
51 Mienk CLi 9-80- 2?
" P
OKULISTKA J T Szydłowska
OD FBOA
Dyplomowana w Anglii I Kanadłlt
Badanie oczu 1 dobieranie szkieł —
codziennie od 10 rano do 7 wlecz
w soboty do S wieczór w Innych
godzinach za uprzednim porozu- mieniem
1063 Bloor St Wast LE 2-87-
93 (róg Havelock) 17-- P
OKULISTKI
Br Bukowska-Bena- r O D
Wiktoria Bukowska OD
prowadza nowoczesny Kabinet
okulistyczny przy
274 Roncesvalles Avenue
obok Gcoffrey St
Tel LE 2-54-
93 Godziny przjjęć: codziennie od 10
rano do B wieczór W soboty od
10 rano do 4 po pol 1 S
DLA ZABEZPIECZENIA
WASZYCH OCZU ZEISS
Punkal
szkła do okularów
już do nabycia w Kanadzie
Pytajcie o nic u Waszego
specjalisty do oczu
1 -- 1 S
DENTYŚCI
DR T L GRANOWSKi
DENTYSTA CHIRURG
Mówi po polbktt
514 Dundas St W — Toronto
Tel EM 8-90-
3S
1 P
DR W W SYD0RUK
DENTYSTA
PrzJmnJe po uprzednim telefonicz-nym
porozumieniu
80 Ronccsvalles Ave ' Toronta
Tel LE 5-36-
88
1 P
Dr Władysława
SADAUSKAS
LEKARZ DENTYSTA
(drugi dom od Ronccsyallcs)
Przyjmuje za uprzednim telefo-nicznym
porozumieniem
Telefon LE 1-4-
750
129 Grenadier Rd
Okulista
470 College SI
Oczy badamy okulary dostosowujemy do wszystkich defek-tów
wzroku na nerwowość na ból głowy Mówimy po polsku
H WITKIN - okulista Lt
Badani ocru — Dopasowywani okularów '
wypełniania recept ' ' °""'r godziny przyjęć 930— J
599 Bloor St W Toronto Tel LE 5-15- 21
(Blisko Palmerston obok Bloor Medlcal Center) '
Wieczorami przyjmuj po uprzednim umówieniu al
ST 8-42-
48
Luck Chiropracłic Clinic
BRACIA ŁUKOWSCY
DOKTORZY CHIROPRAKTYKI
Specjaliści w leczeniu artretyzmu reumatyzmu
polio lumbago syjatyki dolegliwości mu&kulów
i stawów oraz zasilania i normowania całego
organizmu — A-iia- y prześwietlenia
1848 BLOOR Sł W TORONTO ONT — TEL RO 9-22- 59
140 CHURCH ST ST CATHARINES TEL MU 4-31-
61
i p
APTEKA GARBIAITA
Właściciel Tadeusz Gardian
Najstarsza polska apteka w -- Toronto
Wykonujemy recepty ze wszystkich krajów
Zamówienia wysyłamy natychmiast
Piszcie telefonujcie lub zgłaszajcie się osoblkie '
Popierajcie polską aptekę
WYSYŁAMY WSZELKIE LEKARSTWA DO POLSKI
I INNYCH KRAJÓW EUROPY ORAZ DO USSR
297 Roncesvalles Ave Tel LE 6:3003
TORONTO ONT ' P
uwagai M C Skin Oinłmenł uwaoai
"Skórna maść" najnoHego patentu M C ufyna lc do lctenla schorieft
ostrych I chronicznych oraj wszelkiego rodzaju egzem I UtzaJ6w Jak ró- wnie podobnych schorzeń ukórnych Skórne choroby Jak egzema liszaje
wysypki skórne które niepokoją I meczą ludzi ctvm całymi latami ustę- pują szybko po użyciu powyższej mafcl "MC Skin Olntmenl" — Cent
z przesyłka porztowa $250 ' "
MaM tę wyrabia Mr M Cmllńskl wvl6rnla skórnych ma£d
"M C SKIN OINTMENT'
M C CORN OINTMENT
Mamy również M C mató przeciw odciskom 1 leczeniu brodawek Cena 8S
M C tnnU skórna I M C mać na odciski są riajskulecznlejsłi Jakie moż-na
znaleźć na rynku kanadyjskim
żądajcie w swoich aptekach w razie nie otrzymania prosie pisać bezpo- - ircdnlo do producenta: i n
M crullnskł 35? Rushotme Rd Toronto Oni Tel LE t-SI- tz po S-ł- e wlect
W razie niezadowolenia zwracamy pieniądze po tygodniu " H17P-3- 9
u
w
-
Wftfl t I1
S$
A
1
(
ffeilt
:1
h
(t mv i -- "
"8 fi m
tri nt
Vm
i
mi
II 'i
uli 1
ii : j
lv 1
f-:- 1"
my
ni
łit 3W1"l 7
hi
U
i
fc
'- - i
Wl
i
fT nm
M'
S ' (Vii
1h
Mn vM
im i -- rłl
mn
KSł 11 ym
mi:
f lisi!
m
I
RM mii
mflłłfłS
M!s fil WhW
tm mi
WM
Mm
Ww ii: tissm XMt£Jfjtlv m
(V'łi-- MT i m
mv 4W-- i iimi
i IM